
This review may contain spoilers
Perfeito, mas esse final ????
• 1ª problematica: ela tendo 17 e ele 21 e ele se apaixona por ela ????• 2ª problematica: essa mina até os 19 anos na escola. oi????
• 3ª problematica: MAS QUE MERDA DE FINAL FRUSTRANTE FOI ESSE?
apesar dos primeiros dois problemas, a história é boa, tudo vai se encaixando, mas pelo andar da carruagem, chegou no final e foi como eu suspeitava que seria: apenas jogaram um desfecho sem explicar muita coisa.
com quem na hee-do se casou?
como está baek yi-jin nos dias atuais?
PRQ NÃO TERMINARAM JUNTOS?????? ninguém quer lição de vida, eu quero romance, ILUSÃO. lição de vida eu já levo no mundo real.
vários buracos, uma história com potencial e o final a jogo um toda no lixo.
decepcionadíssima!!!!!
Was this review helpful to you?
This review may contain spoilers
2521 emoções diferentes.
Assistindo a série eu senti raiva, felicidade, tristeza, borboletas no estômago, arrepios, tédio (quando cortava para o presente), confusão, animação, alívio... e pra mim, o mais importante para eu gostar tanto da série: a química da Tae Ri e do Joo Hyuk. O slow burn, a Hee-do encontrando Yi-jin bêbado, eles juntos na praia, tomando banho do bebedouro, as confissões, os beijos, os olhares, o jeito que eles se apoiaram sempre até o final. Sensacional. Uma pena que o final seja triste, porque o drama tem tudo que eu mais gosto. :(Was this review helpful to you?
This review may contain spoilers
que el final no terminan juntos
bueno en lo principal me encanto pero muy triste porque yo creo que debieron haber quedado juntos y lo más triste es que al final el le dice “y sé que es tarde pero felicidades por tu boda” debieron haber luchado por su amor, o no sé quizás separarse para poder cumplir sus sueños pero años después un día de casualidad se encuentra en la calle ella va corriendo y no se fija que justo estaba él y se chocan y ella se cae y el la ayuda a levantarse y ven que son ellos y se van a tomar un café y se vuelven a hablar y poder conocer las cosas que nunca pudieron descubrir del otro hasta que ese sentimiento de amor que tenían guardado hacia el otro reviví y vuelven a estar juntos pero esta vez ya más maduros y la niña del principio al final es hija de ellos dosWas this review helpful to you?

drama (finalmente) quasi perfetto
attori da 10 e lode, bravissimi tutti, con i due protagonisti principali in stato di grazia, veramente magnifici.Storia scritta bene, con molti dialoghi che rispecchiano il desiderio, le sconfitte, la ricerca di felicità piena nell'amore e nell'amicizia, che tutti noi (credo) abbiamo vissuto nell'adolescenza e nella prima giovinezza e che sono il perno della vita adulta e senile.
La fotografia e le musiche sono bellissime.
Le attese del cuore, del compimento della propria vita, che attraversano tutte le circostanze dalle più dure alle più noiose della crescita, sono raccontate con una fortissima sottolineatura che è l'INCONTRO CON ALTRO DA SE' che dà compimento e sviluppa la nostra vita di oggi. Comunque vadano a finire le storie, quell'Incontro segna e sostiene la realizzazione e il compimento del proprio io, e quindi, tutto va riconosciuto, di tutto bisogna esser grati.
Fino a che si riconosce che tutto ci appartiene perché le cose più importanti (la coscienza di sé, del proprio valore, l'Amore, l'Amicizia, la Famiglia, la capacità di attraversare tutti i tunnel che la realtà pone) ci è dato gratuitamente da ALTRO da noi, gli sforzi e la crescita che ne conseguono sono allora pacificati.
Il primo episodio non mi aveva convinto molto ... l'attrice principale era raccontata un po' troppo sopra le righe ... ma poi la scrittura e la bellezza di recitazione e sceneggiatura, mi hanno catturata e portata fino alla fine.
Was this review helpful to you?

El camino es más importante que el final, es un drama inolvidable
A muchos no les gustó porque pensaban en un final que les hiciese justicia a los protagonistas, pero te invito a disfrutar del proceso que sin duda fue más enriquecedor y hermoso que la resolución.Na hee-do empieza desde abajo, con muchas complicaciones pero su poder es su fuerza de voluntad. Kim-Taeri se hace con este papel como si fuese la propia, su voz y gestos siempre expresan esa energía del personaje, que no se deja vencer, que busca la manera. Cada vez que se ve una escena de ella entrenando te crees que es deportista y no va a parar hasta que se haga de madrugada, o cada que ocurre un PARTIDO, dios. Que forma tan sencilla de hacer que te cautive la esgrima, y la entiendas. Esa expectativa cuando sientes que esta perdiendo porque esta desconcentrada, frustración, todo eso se plasma.
Pero ella no es la única personaje, está Baek Ijin, que si Na-Hee-do es un ejemplo de esa energía abrasadora que vence, este chico es el ejemplo de alguien al que pudieron arrebatarle vitalidad pero tampoco deja de intentarlo. Alguien al que le duele muchas cosas, que a veces cae en reflexiones profundas y se desalienta porque la vida es amarga pero vuelve a levantarse, siento que eso definiría un poco lo que es y haciendo gran esfuerzo porque es más que eso.
Los dos se complementan al máximo, como si pudieron ser grandes amigos al principio o su amor evoluciono pero no tendría porque tener nombre, porque ambos sabían que sean lo que sean igual estarían para el otro. Son apoyo.
Y los amo, aún siendo que no termina convencionalmente nadie quita los momentos que pasaron juntos. Felices, cómicos, de confusión, de es contradictorio pero igual quiero que estén de tu lado, de no estamos juntos pero estamos.
Y esto solo hablando de ellos dos, luego están Moon Jiwoon, Jin SeungWan y Go Yurim, que hablando de ellos y todas su cualidades y todo lo que aportan no acabaría o quizás no lo leerían, pero hacen que 21,25 sea LA serie. Porque a lo largo de la historia se hace énfasis en que estado se encuentra cada personaje, como piensa hasta una parte importante de su familia, como es su relación, y empatizas. No son solo un alivio cómico.
Hay arcos que te hacen lloran con ellos, un gran ejemplo... Adolescentes, pero sus convicciones son tan fuertes como para revelarse contra una figura de poder que perpetra algo que afecta al que quiere, a sus compañeros en general. Y sacrifica tanto por eso. Son cosas dichas entre líneas por las que deberías de verlo.
Igual que cada momento feliz junto lo vale, O CADA PARTIDO DE ESGRIMA, que de todos sacas una emoción que te hizo no querer despegarte de la silla, como, esta chica trabajó tanto y está dándolo todo.
Sobre los demás aspectos, tenemos que los lugares donde transcurre son los correctos, la ambientación, cabinas telefónicas más conmovedoras que celulares, y el contexto del FMI, interesante. LA MÚSICA es genial, y no es por ser comeflor, pero tiene canciones con un sonido que se te queda y quieres repetir, les agarras cariño: Starlight es un tema principal que no olvidas, que es perfecto, su coro, lo que significa, y Your my existence de Wonstein tiene ese momento de descarga en el que solo suena la instrumental que es mágico, te hace sentir mucho, como si fuese una explosión de algo y tuvieses emoción de esa parte, una canción de dorama que no es comparable. La canción de bibi también, y se hace una mención especial a esa canción "With" que trata de pura amistad, que cantan todos los actores del elenco principal y de verdad, es hermoso, real.
Encuentros, momentos felices, conflictos, partidos, pérdidas, reencuentros, estrés, dolor, realización. Somos la niña del principio leyendo el diario de su madre y no puedes esperar a que sea más genial aunque siempre quisieses que hubiesen sucedido otras cosas.
Si llegaste hasta acá, muchas gracias y espero que puedas disfrutar de esto tanto como yo y todos los que les tocó esa fibra, el camino acá es the most important y sobre todo, velo lento, aseguro que será lo mejor que puedes hacer (No olvido el nombre nahedoo y baekijin desde que los vi ayuda). <3
Was this review helpful to you?
porque não tem aviso de conteudo sensivel?
como um simples dorama pode fazer a gente refletir por semanas? ate hoje estou sensibilizada. nao tenho palavras para descrever quão incrivel é a construção de todos os personagens, principalmente, obvio, da Hee-do. este dorama proporciona muito mais do que um romance, na verdade essa é apenas a cereja do bolo. Sobre o fim: bem vindos à vida adulta, a realidade é cruel, mas nós podemos dar um novo significado a ela, neste caso, o fim de 2521 é um retrato da vida, do amadurecimento, e do amor.Was this review helpful to you?

This review may contain spoilers
Sou completamente apaixonada!?
Assisti no período de lançamento, vivia ansiosa esperando os sábados e os domingos. Me apaixonei desde o começo e me enlouqueci desde o primeiro ep. Amo os protagonistas e como a relação pessoal de cada um se constrói, cada um tem a sua vida e suas dores diante disso, a forma como eles se encontram e tornam o lar um do outro é lindo! Os momentos escolares, de felicidade, de amizade tem na mesma medida que as de dores e reflexão não tornando o drama massante. Amo a nostalgia que o drama traz em cinematografia, fundo musical, figurino, caracterização, enfim, completamente apaixonada na vibe!Agora, o final… apesar de tudo acho bem justo e necessário para os dois, Yijin sofria, Heedo sofria. Admito, queria eles juntos e ainda quero! (esperanças de uma segunda temporada😍) mas sinceramente, também entendo o final e adoro o drama mesmo sendo triste! Inclusive, acho que o torna mais inesquecível e emocionante por isso.💞
OBS. possui alguns falhas de continuidade e informações. ex: gostaria de saber com quem heedo casou, como yijin e todo o pessoal viveu a vida, queria eles se reencontrando, entre outros.
- Meu favorito pra sempre!❤️🩹
Was this review helpful to you?
This review may contain spoilers
Matyldzia54
Wspaniała gra aktorska, szczególnie głównych postaci. Kim Tae Ri - w rzeczywistości prawie 30- latka świetnie zagrała i niesamowicie wyglądała jako uczennica. Ąż sprawdziłam, ile miała lat gdy nagrywano dramę! W każdą scenę włożyła tyle uczuć, nie dało się nie wierzyć w nie! Nam Joo Hyuk rośnie na wspaniałą gwiazdę, pomimo "nienachalnej urody" bardzo przyciąga wzrok naturalnością wszelkich uczuć, taką prawdą wkładaną w swoje role. Oboje grali niełatwe postaci, tu scenarzysta nie miał litości.Was this review helpful to you?

Amor e amizade em tempos de incerteza e sonhos à prova de crises
Romance melancólico e cheio de ternura. Amizades profundas que marcam para sempre. Retrato da juventude durante crise econômica. Momentos de humor que aliviam o drama. Alguns amores são eternos, mesmo que não durem para sempre."Naquele verão, aprendemos que crescer também é aprender a deixar ir."
Na Hee-do (Kim Tae-ri) – jovem esgrimista determinada a superar perdas e alcançar seus sonhos
Baek Yi-jin (Nam Joo-hyuk) – ex-filho de família rica que luta para se reerguer como repórter
Ko Yu-rim (Bona) – rival e depois amiga de Hee-do, campeã de esgrima
Moon Ji-woong (Choi Hyun-wook) – amigo estiloso e otimista do grupo
Ji Seung-wan (Lee Joo-myung) – estudante brilhante que questiona regras injustas
Was this review helpful to you?

This review may contain spoilers
Twenty Five, Twenty One
Assisti Twenty Five, Twenty One no exato momento em que precisava dele. É um drama sobre crescimento, amor, e as dores de deixar o passado para trás. É melancólico, bonito, e por vezes cruel com o coração, mas marca para sempre! E me marcou tanto a ponto de me deixar pensando sobre a história por semanas e meses… #obcecada.Todos os personagens de Twenty Five, Twenty One são únicos a sua maneira e especiais pra mim. Hee-do é a minha favorita, pois sentia que ela me dava ânimo com toda a sua energia e brilho, mesmo nos momentos difíceis! Ela também tinha uma resiliência gigantesca e era mais madura do que esperei de alguém da idade dela. Sua dedicação na esgrima a fez chegar tão longe e foi tão bonito de acompanhar toda a sua persistência e busca pela realização de seu sonho, mesmo com tanta ausência de afeto por parte da sua mãe - a única família que ela tinha. Sobre Yi-jin: nem sempre gostei dele. Conforme o desenrolar da trama, me incomodava aquele excesso de ego e autoestima por ser mais velho que os outros. Também acho que a comunicação dele era falha, enquanto namorado da Hee-do. Mas, ao reassistir o K-drama pela segunda vez antes de escrever essa review - só na intenção de revisitar alguns pontos da história, passei a enxergar ele como um adulto angustiado, com saudade da vida e da família, com medo do futuro enfrentando as adversidades da vida. Ele não tinha mais aquela força ou energia adolescente, aquele entusiasmo pela vida que os mais jovens possui… pois quanto mais crescemos e enfrentamos a dureza da vida, mais nos tornamos como ele. Ele não era perfeito, mas foi de tanto apoio e um amigo presente para Hee-do. O romance entre os dois é tocante. Ambos são amigos apoiadores e estavam um pelo outro nos momentos mais difíceis, até que um amor nasce… mas não existe um final feliz ou um para sempre para eles. Os dois se amam, mas a vida adulta e as pressões da carreira/trabalho fazem com que eles acabem se separando. E eu gostei disso, pois nem todo amor é para sempre, mas ele pode ser marcante. Certamente todos nós tivemos ou teremos um amor assim. Algumas pessoa chegam na nossa vida e fazem revoluções, mas um dia precisam seguir outro caminho… e que bonito é quando finalizamos um ciclo tão especial como esse — apesar de triste também.
A amizade entre Hee Doo e Yu Rim é um dos pontos altos do K-drama pra mim e me trouxe tanto aconchego! De rivais na esgrima a amigas verdadeiras, a relação delas mostra crescimento pessoal e empatia. Na primeira vez que assisti, eu tinha dificuldades em entender o posicionamento inicial de Yu Rim, mas com o tempo pude notar que sua realidade era tão diferente de Hee-do e sua determinação também era gigantesca, fazendo com que ela fosse menos afetiva e mais fria. O relacionamento do casal secundário é fofo e o dilema de Seung-wan, uma outra amiga, acerca do futuro me fez com que eu visse um pedacinho de mim nela - ou dela em mim. Como falei anteriormente: todos ali são especiais e nenhum desenvolvimento é menos interessante do que o outro. E é por isso que Twenty Five, Twenty One se tornou um dos meus K-dramas favoritos. Os personagens são reais e não acho difícil que qualquer espectador possa se identificar com um - ou vários. Além disso, preciso falar também sobre o uso da nostalgia dos anos 90. Ele é tão bem construído e contribui ainda mais para a experiência que o K-drama possui. Os cenários, figurinos e a trilha sonora são impecáveis.
Por fim, Twenty Five, Twenty One evidencia como os encontros e despedidas da vida são especiais e doem justamente por serem assim. Também ensina tanto sobre dedicação, persistência e resiliência. Se alguém me perguntar qual é o meu K-drama favorito, é esse!
Was this review helpful to you?

This review may contain spoilers
Timing (im)perfeito
Twenty five, Twenty one se tornou um dos doramas que mais amei. eu passei muito tempo enrolando pra começar a ver pois já tinha escutado falar que é uma história triste. resolvi começar a ver após eu e meu namorado termos voltado a namorar e... bem, um pouco depois terminamos e dias depois eu resolvi terminar de ver esse dorama então, é... tá sendo difícil. ainda mais porque me identifico com muitas coisas desse dorama.no geral, se você tá pensando em assistir: faça! você não vai se arrepender, a história me prendeu do início ao fim, é um dorama bem gostosinho de assistir, os personagens são muito bem elaborados e valeu muito a pena assistir, ainda que eu esteja passando por algo difícil no momento.
gostaria de dizer que: aproveite o hoje, aproveite cada momento com as pessoas que estão ao seu redor. valorize cada momento com elas.
enxergue a vida com um olhar doce, mesmo que o mundo seja cruel as vezes. tenha uma visão positiva sobre as coisas e quando tiver difícil, tente se esforçar um pouco mais pra ver as coisas por um lado positivo. não sabemos o que vai ser do amanhã, hoje estamos aqui mas amanhã não sabemos se nós ou as pessoas que amamos estarão aqui ainda. sendo assim, repito:
aproveite o momento presente.
deixarei aqui algumas frases que mexeram comigo:
“só estamos apaixonados nos momentos bons, mas somos um fardo para o outro nos momentos ruins.”
“mas mãe… foi horrível. a gente não devia ter terminado daquele jeito.
“com tudo isso rolando fica difícil planejar alguma coisa. não tínhamos um futuro.”
“— nunca imaginei que um dia vocês iriam terminar.
— olha depois de um certo ponto eu já imaginava, e a minha imaginação se tornou realidade.”
“eu disse que queria compartilhar tudo com você, tudo mesmo, incluindo sua tristeza e sua alegria.”
Was this review helpful to you?
This review may contain spoilers
El real coming of age de los dramas coreanos
[Escrito el 20 de junio del 2022, al terminar la serie]Esta serie me rompió el corazón y al mismo tiempo me lo curó, y así fue muchas veces mientras la veía.
La producción, las actuaciones, la trama, la música, la fotografía. Todo en 2521 es demasiado bueno.
Amé como fueron desarrollando a cada personaje, así como la importancia que le dieron al concepto de la amistad. Es tan genial poder disfrutar de producciones que se encargan de crear personajes femeninas tan empoderadas y valientes, mientras que desarrollan personajes masculinos que abordan su fragilidad y no teman mostrar sus emociones.
En esta serie está tan bien desarrollada la trama que a veces me daba rabia porque, bajo x situación, comprendía los puntos de vista de cada personaje involucrado y era frustrante.
El final me pareció bastante acertado, duele, pero lo puedes comprender porque son situaciones que suceden en la vida real.
Capítulo con el que más lloré: 14.
Pd: igual no me hubiese molestado que el Heedo x Yurim hubiese sido canon.
Pd2: el dolor post 2521 fue demasiado real.
Was this review helpful to you?