BL series that I rated 7 and above

Mój faworyt. Nawet nie wiem co powiedzieć. Kocham pomysł na historię. Grę aktorską, postaci, chemię.

To nie był seans, to była podróż przez małą wioskę osadzoną w sercu lasu, pełną niewypowiedzianych prawd, noszącą ciężar utraconych żyć i nawiedzaną duchami tych, którzy zatracili się w rozpaczy. Wspaniała historia od początku do końca.

Od czego zacząć? Kostiumy były ładne, sceneria miejscami zachwycająca, muzyka idealnie dopasowana. Aktorzy nie mogliby być lepsi w swojej pracy. A główni bohaterowie? Ukradli moje serce od pierwszego odcinka. Chemia między aktorami pierwszorzędna. Oryginalnie, z pomysłem, wciągająco, gorąco i zabawnie. 

Przede wszystkim zakochałam się w postaciach. Wszystkie są tak wadliwe, samolubne, niemal okrutne, ale przy tym tak prawdziwe i ludzkie. Każdy ma swój cel, swoje motywacje, swoje pragnienia i na nich się skupia. Nikt w tej dramie nie jest naprawdę dobry i niewinny, ale przecież prawdziwi ludzie też nie są.

Hua Yong to czarna flaga, która sprawia, że zaczynam rozumieć dlaczego ludzie pozostają w toksycznych związkach. Wybaczyłabym mu wszystko. I nawet nie musiałby przepraszać. 

Jak dla mnie to już klasyka. Chemia pomiędzy Kristem i Singto jest po prostu najlepsza. Choć niewinność związku Arthita i Konga mnie rozbraja, nie mogę nie kochać ich historii. Lekka, słodka, niewinna i kultowa seria, która jest po prostu obowiązkowa dla fanów BL.

Pokochałam każdą parę i cieszę się, że każda z nich otrzymała właściwy czas antenowy. 

Podróż w czasie, zemsta i na szczycie tego gorący romans z doskonałymi aktorami? Tak, proszę i dziękuję.

Kiedy granice pomiędzy dobrem i złem się zacierają a prawu nie można ufać trzeba zawalczyć o sprawiedliwość własnymi rękami. Ale czy wtedy jesteś bohaterem czy złoczyńcą i kto może cię osądzić jeśli nawet sędziów można przekupić? Historia o przyjaźni, miłości, odnajdowaniu siebie i spojrzeniu na nasz wadliwy system. 

Najcudowniejszy romans, który udaje, że nie jest romansem jaki widziałam w ostatnich latach. Nigdy nie uwierzę, że to nie jest BL. NIGDY!

To zdecydowanie jedna z najpiękniejszych historii, jakie widziałam w seriach BL. Aktor grający Tiana absolutnie zachwycił mnie swoimi umiejętnościami. Trudno uwierzyć, że to jego pierwsza praca. Ścieżka dźwiękowa nie zniknęła w tle i wpadała w ucho. Sama postać Tiana podbiła moje serce. W żadnej serii BL nie spotkałam się z tak cudownym rozwojem postaci jak w tym przypadku.

Dopełnienie, które nie było konieczne, ale które z pewnością mnie ucieszyło. 

Crossover, którego nie wiedziałam, że potrzebuję. 

Chemia między postaciami, ścieżka dźwiękowa, humor, postaci poboczne - wszystko w punkt. Cudowna seria, lekka i zabawna, słodka i wciągająca. Rzadko spotykam tak satysfakcjonujące zakończenie.

Przyjemny dodatek.

Wspaniała rozrywka. Joker skradł moje serce. Zamierzam go poślubić, proszę i dziękuję. 

Przezabawna, lekka ale nie płytka historia miłosna o dwóch przeciwieństwach, które przedstawiono w sposób naturalny i pozbawiony niepotrzebnego dramatyzmu.

Dodatek, który jest idealną kontynuacją trzymającą poziom serii.

Dwie wciągające historie o dwóch pięknych parach.

Heart skradł moje serce. 

Wszystkie postaci były wykreowane tak niesamowicie dobrze. Nawet Not, którego chciałam utopić w łyżce wody. Praemai była najbardziej niesamowitą kobiecą postacią jaką widziałam. Kawi był miejscami bardzo irytujący, ale nadrabiał to słodyczą a jego dojrzałość w późniejszych odcinkach ukazała jego rozwój tak pięknie. I wreszcie Pisaeng, który skradł moje serce i prawdopodobnie nie zwróci go żadnemu facetowi bo żaden nie zdoła przeskoczyć tak wysokie barierki dla standardów idealnego chłopaka.

Czuję się bezwstydna kiedy to oglądam. Ale chemia między aktorami obu par jest po prostu fenomenalna. Pierwsza para jest super słodka i niewinna, druga seksowna i hipnotyzująca. Dobra równowaga. Lekka, zabawna i wciągająca drama.

 Tae Myung Ha i Cha Yeo Woon podbili moje serce tak bez wysiłku, że połknęłam wszystkie odcinki za jednym podejściem. 

Świetna gra aktorska, interesująca fabuła, sympatyczne postacie. Historia miłosna inna niż wszystkie, słodko-gorzka, ale nie mniej porywająca.

Jedyną zbrodnią tej dramy jest to, że jest krótka. Wysoki sąd skazuje ją za to na niższą ocenę.

Słodka historia o ekstrawertyku i introwertyku, którzy udowadniają, że przeciwieństwa często się przyciągają (i dopełniają). Las zielonych flag, zero niepotrzebnych nieporozumień ciągnących się zbyt długo. Jedyny żal: brak czasu dla trzeciej pary, która interesowała mnie bardziej niż druga 

Dowód na to, że Japończycy wymyślają dobre scenariusze, ale gry aktorskie powinni pozostawić innym krajom azjatyckim. 

Ulepszona wersja "En of Love: Love Mechanics", która wyleczyła wszystkie moje smutki po przeczytaniu nowelki. 

Ta drama miała wszystko: podstępną matkę, irytujące wujostwo, chemie między aktorami, świetne aktorstwo Jan, Mixa i Eartha, buddyzm, jedzenie, podróż do odkrycia siebie, przebaczenie, miłość. Czego tu nie lubić?

Wspaniały wgląd w krąg rozrywkowy i życie idola. Doskonale pokazuje toksyczność niektórych fanów. Wątek romantyczny sprawiał, że nie mogłam przestać się uśmiechać (serio, bolą mnie policzki). 

Wspaniała, poruszająca historia o zakończeniu, które mnie zmiażdżyło. Chcę nienawidzić wszystkich poza Wangiem (którego chcę przytulić i ochronić przed całym złem tego świata), ale nie mogę. Ponieważ kiedy kogoś naprawdę zrozumiesz nie możesz go nienawidzić i ta drama pokazała wszystkie wady i nagi ból postaci w sposób, w którego nie można zignorować. 

Bez znajomości UWMA byłoby mi ciężko docenić tę serię. Wciąż były pewne rzeczy, które mi się nie podobały jak nadmiar par pobocznych, naprawdę nie były mi potrzebne do szczęścia. Ale lubiłam poznać lepiej Wina i Teama, ich przeszłość i rodziny. To była świetna zabawa i spora porcja sentymentu po latach od seansu UWMA.

Same iskry między aktorami wystarczą żeby podpalić ląd a jeśli dodamy do tego interesującą fabułę i sympatyczne postaci poboczne to nie może zostać ocenione niżej. Niech ktoś wzywa straż pożarną. 

Chociaż drama porusza bardzo poważne tematy jak nadużycie dziecka, homofobia i molestowanie seksualne, związek Uea i Kinga jest po prostu tak uzdrawiająco słodki, że idealnie to równoważy. 

To było jak terapia odstresowująca. Po prostu urocze i zabawne. Karan był tak słodki, że chciałam go przytulić przez ekran. 

Mam tylko jedno zastrzeżenie: dlaczego to jest takie krótkie!? 8 odcinków po pół godziny to za mało na tak cudowny serial. Niewiele się tutaj dzieje, fabuły równie dobrze mogłoby nie być, wystarczy dwójka głównych bohaterów, których pokochałam od pierwszego odcinka.

Postać Jeongu jest absolutnie cudowna. Jiwon testował moją cierpliwość kilka razy, dlatego nie oceniam tego wyżej, ale ogólnie to słodka, krótka i wspaniała historia. 

Zdecydowanie najciekawsza fabularnie drama, której akcja toczy się w liceum. 

Czy licealne dramy pokazały już wszystko co mogły? Ta drama udowadnia, że nie. Dużo humoru i słodyczy. 

Początkowo miałam problem żeby się w to wciągnąć, ale kiedy fabuła zaczęła się rozwijać poza licealne komediowe romansidło - zakochałam się.

Coś dla fanów lekkich, romantycznych komedii. Ma w sobie coś niemal uzdrawiającego i kojącego. Postaci łatwo polubić, żarty sytuacyjne są zabawne i nie ma niepotrzebnego dramatu i nudnych dłużyzn a pomysł na fabułę interesujący.

Lekka i bardzo zabawna historia o miłości do muzyki... i przystojnych chłopców :)

Prawie idealna seria BL. Słodka, ale nie przesłodzona. Realistyczna, ale lekka. Przystojni aktorzy i dobra chemia między nimi. Sympatyczne postaci. Ale... No właśnie. Ale. Istnieje powód, dla którego nie oceniłam tego wyżej. Kto wie ten wie. 

Początek 10/10, środek 9/10, ale kilka rzeczy pod koniec mnie zirytowało. 

Kocham novelkę i byłam wniebowzięta gdy wyszła drama. Wybór aktorów jest po prostu doskonały. Wyglądają nawet lepiej niż w mojej wyobraźni podczas czytania. Wiele scen okrojono, zmieniono lub wycięto, ale to było do przewidzenia.

Ta drama to mocne 8 i pół. Dałabym 9 gdyby nie to, że niektóre wątki zostały jedynie poruszone a nie rozwinięte i rozwiązane przez co mam kilka pytań, wątpliwości i czuje niedosyt.

Świetna seria, ale zawierała pewną rzecz, której ja nie lubię, stąd ocena niżej. 

Krótka, prosta, słodka historia o nie tak nieodwzajemnionej miłości. 

To była przygoda pełna śmiechu i wzruszeń, zaskakujących zwrotów akcji z satysfakcjonującym zakończeniem. 

Co mogę powiedzieć? Jestem frajerką dla podróży w czasie. Już sam ten wątek wystarczył żebym się zakochała. Wszystko inne było tylko przyjemnym dodatkiem.

Oglądałam zarówno pierwszą jak i drugą wersję. I oba mają swoje wady i zalety, ale zdecydowanie preferuję tą. Bas i God byli wspaniali w rolach Wayo i Phana. Podobała mi się ich gra aktorska, ale przede wszystkim spełniali moje wyobrażenia co do postaci po przeczytaniu novelki. Ta sama para nie podobała mi się w drugiej, nowszej wersji.

Mamy tutaj trójkąt, ale w przeciwieństwie do wielu innych, nie od razu wiadomo z kim skończy Taegyeong.  Postaci były tak dobrze wykreowane, oglądanie ich rozwoju było czystą przyjemnością. 

To jest po prostu dobre. Fabuła jest ciekawa, chemia między aktorami dobra, idealny balans pomiędzy poważnymi i zabawnymi scenami. Trzeba obejrzeć.

Nie tak dobre jak pierwsza seria. Brakowało mi tutaj pewnej równowagi.  Ale to dobra kontynuacja. 

Udana kontynuacja trzymająca poziom poprzedniej części. Wszyscy otrzymali szczęśliwe zakończenie i bardzo mnie to cieszy. Niektóre serie nie potrzebują dopowiedzeń, 2gether tego potrzebowało i otrzymało. 

Czy może istnieć cudowne BL bez wyznań miłosnych, pocałunków, seksu a nawet bardzo wyraźnych insynuacji a równocześnie nie być mylone z czystym bromance?  To dowód na to, że może. 

Niewiarygodnie wciągająca drama, niestety przerwana w połowie.  Chemia pomiędzy aktorami niesamowita i choćby dlatego warto obejrzeć. Czy to już nie klasyka gatunku? 

Singto... Och, Singto. Jego gra aktorska jak zawsze w punkt. Kocham go w każdej roli. W tej również nie zawiódł. Maze to manipulant pozbawiony sumienia. Zrobi wszystko dla zysku i gra ludźmi jak na skrzypcach. Singto pięknie to pokazał swoją mimiką twarzy, modulacją głosu, gestami i oczami.

Wciągająca historia. Pierwsza słodka i prosta, druga trochę bardziej skomplikowana, ale równie słodka.

Dałabym 9 gdyby zakończyło się na 10 odcinku. Szczerze, za dużo angstu i zniszczyło mój pogląd na silną postać Gene.

Wciągnęło mnie od pierwszych minut. Komediowe sceny sprawiały, że śmiałam się w głos, a wzruszające sceny sprawiały, że chciałam płakać. Podobały mi się postaci, pomysł na fabułę, ścieżka dźwiękowa i aktorstwo. Oceniałabym wyżej gdyby zakończenie było nieco inne. 

Bardzo zabawna komedia romantyczna. Bardzo polubiłam głównych bohaterów i szczerze nie mogłam się doczekać nawet najmniejszej interakcji między nimi. Piszczałam jak głupia.

Zaczęłam oglądać dla Ponda i dla niego głównie zostałam, choć Maxky również mnie zauroczył. Ich postacie również były dość interesujące, choć Jo bardziej niż Hill. Obie pary polubiłam, ale gdybym miała wybierać między nimi wybrałabym JoNorth.

OGŁOSZENIE! Poszukuję męża takiego jak Jo. Nie mam dużych wymagań - musi być tylko równie przystojny, słodki, bogaty, słodki, mądry, słodki... czy wspominałam o słodkim? 

Zakochałam się w tej historii, ale zakończenie sprawiło, że krzyczałam z frustracji. 

Wciąż uważam, że brak wszystkich członków JASP.ER i ich partnerów w rolach głównych to strata, ale mimo to przyjemna drama. 

Poszło zupełnie inaczej niż się spodziewałam, ale nie mogę powiedzieć, że mnie to rozczarowało. Pochłonęłam tę serię jednym kęsem i było pysznie. 

Elementy nadprzyrodzone i kwestie religijne przedstawiono w interesujący sposób. Jednak to postaci podbiły moje serce. Szczególnie lubiłam zakończenie.

To było słodkie jak... miód. 

Jedna z tych serii, które pozytywnie cię zaskoczą jeśli podejdziesz do niej z niewielkimi oczekiwaniami i całkowicie cię rozczaruje jeśli twoje oczekiwania przed seansem będą zbyt wielkie. Ale wciąż najlepsza seria BL o wampirach jakie widziałam. 

Ta drama ma mnóstwo wad, ale chyba to co najbardziej mi się w niej podobało to rozwój postaci. Dwaj główni bohaterowie byli tacy niedojrzali i irytujący na samym początku, ale z czasem dojrzewali, uczyli się od siebie nawzajem i stawali się bardziej świadomi ludzi wokół nich, ucząc się równoważyć rzeczy w swoim życiu. 

Połączenie znanych mi wątków z Pamiętników Księżniczki, Igrzysk Śmierci, Harry'ego Pottera i arcu Lawa (Flevance) w One Piece. Czy to mnie bawiło? Nawet bardzo. Czy mi to przeszkadzało? W ogóle. 

Im mniej powiem tym lepiej. Ale poważnie. Jak historia, która zaczęła się mocnym 10/10 zakończyła ledwo na 6/10? Daję 8 ponieważ absolutnie kocham pomysł i Ongse, ale to bardzo naciągana i nierzeczywista ocena. 

Pomysł ciekawy a wykonanie jeszcze lepsze. 

Ogólnie nie jestem wielką fanką historii o dzieciach, ale miło było znowu zobaczyć naszych bohaterów. Jednak liczyłam raczej na dodatkową historię z drugiego uniwersum. 

Równie przyjemna jak pierwsza część, ale o wiele bardziej wciągająca.

Trochę za bardzo przedłużali niektóre rzeczy. W zasadzie gdyby zamknęli fabułę w 6 odcinkach albo zamiast tego dodali nowy wątek, byłoby o wiele lepiej. Ale ogólnie bardzo przyjemnie się oglądało.

Miły dodatek zamykający serię.

Zakończenie, którego nie potrzebowałam, ale które zjadłam z apetytem. 

Przesympatyczna a przy tym dojrzała historia o miłości, akceptacji i rodzinie. Początkowo wahałam się oglądać z powodu różnicy wieku i związku między nauczycielem i uczniem, ale w końcu się przemogłam i nie żałuję.

To najsłodsza część z cyklu Syndromu Sztokholmskiego. I czyż nie jest to okropnie świetne? Czuję się taka winna, że podobają mi się te powiewające dziko na wietrze czerwone flagi...

Bardzo niewinna, bardzo zabawna historia o nieco zwariowanej, ale przesympatycznej parze. 

Pierwsze dwa odcinki przetestowały moją cierpliwość, ale od trzeciego było już tylko lepiej i lepiej. 

Historia o tym jak zawsze powinno się być sobą i nie udawać kogoś innego. 

Słodka historia o dwóch różnych osobowościach wychowanych w różnych okolicznościach, które uczą się od siebie nawzajem i wspólnie rozwijają. Bardzo przyjemna seria. 

Potrzebowałam obejrzeć tę dramę dwukrotnie i dopiero za drugim razem mogłam ją docenić.

W niektórych momentach fabuła mnie nie porwała, dlatego niska ocena, ale ogólnie to fajna i oryginalna drama.

Oceniłabym wyżej gdyby odcinki były trochę dłuższe i pozwoliłyby mi zagłębić się nieco bardziej w życie osobiste i uczuciowe głównych postaci. 

Fabuła bardzo oryginalna i podobało mi się to jak nieoczywiste było wszystko aż do niejasnej wzmianki o działaniu mózgu przed śmiercią z braku tlenu. Wtedy wszystko nabrało sensu. To co mi się nie podobało to bardzo wyraźne wyrysowanie granic moralnych na sam koniec, choć wcześniej były one bardzo rozmyte (i właśnie to mnie urzekło). 

Zmienię ocenę na wyższą JEŚLI powstanie drugi sezon, który zapewni mi właściwe zakończenie tej dramy.

Lekcja o tym jak ważna jest komunikacja z innymi ludźmi, jeśli nie chcemy niepotrzebnie cierpieć ani powodować niepotrzebnego cierpienia. 

Pierwsze odcinki były czystym chaosem, ale kiedy fabuła się rozkręciła naprawdę się wciągnęłam. Rozwiązanie zagadki Mistrza było dla mnie bardzo satysfakcjonujące. 

Potrzebowałam dwóch podejść do tej dramy, ale kiedy przebrnęłam przez pierwszy odcinek (a nie było to łatwe), zaczęłam się wciągać. 

Słodka historia o morzu, które spotkało niebo. 

Dobra kontynuacja głównej serii. 

Króciutka, ale przyjemna drama, która była powiewem świeżego (wiejskiego) powietrza.

Pierwsza drama BL jaką widziałam, więc mam sentyment. To nie jest skompilowana historia, trochę brak jej emocjonalnej głębi, ale lekko i szybko się ogląda. Na pewno dobry wybór na pierwszą dramę BL :)

Obejrzałam jeden odcinek i porzuciłam. Potem dałam tej dramie jeszcze jedną szansę. Szczerze mówiąc moim problemem była homofobia Tona. Naprawdę nie lubię, gdy jeden z bohaterów BL jest homofobem i nagle zostaje gejem. 

Ogólnie drama raczej przyjemna, chociaż nie należy do najlepszych, to pewne.

To nie jest bromance i nikt mi nie wmówi inaczej. To po prostu bardzo ocenzurowane BL. Mimo to seria krótka i bardzo sympatyczna. Szkoda, że zakończyło się tak szybko.  Pokochałam głównych bohaterów. Gdyby dali więcej insynuacji związku między nimi, dałabym 8,5/10.